70 Steliou Hadjipetri Str – 1st Floor, 2057, Strovolos, Nicosia, Cyprus
  •        
           
Συνέντευξη με το Θοδωρή Χατζηθεοδώρου

Συνέντευξη με το Θοδωρή Χατζηθεοδώρου

Ο θρύλος της ελληνικής υδατοσφαίρισης, ο αθλητής με τους περισσότερους τίτλους στην ιστορία του ελληνικού αθλητισμού, ο Θοδωρής Χατζηθεοδώρου βρίσκεται στην Κύπρο για το 3ο διεθνές Nicosia Water Polo Cup (14-17 Ιουνίου). Το μεσημέρι της Παρασκευής (14/6) βρέθηκε στο στούντιο του Super Sport FM 95.0, καλεσμένος του Ανδρέα Βιολάρη και του Λούη Νικολάου, στην εκπομπή «Pressing», σε μια εφ’ όλης της ύλης, άκρως ενδιαφέρουσα συνέντευξη.

- Πως προέκυψε η παρουσία σου στην Κύπρο;

Στην Κύπρο πηγαινοέρχομαι 15 χρόνια. Είναι ο καλύτερος μου φίλος εδώ και πλέον και κουμπάρος μου. Έτσι γνωρίστηκα με τους ανθρώπους του ΑΠΟΕΛ. Το είδα ως πρόκληση να παίξω πόλο σε αυτή την ηλικία (σ.σ. σήμερα είναι 43 χρόνων). Ήθελα να βοηθήσω τον ΑΠΟΕΛ και θα συνεχίσω και του χρόνου, εάν με θέλουν στην ομάδα. Δεν έχω συνειδητοποιήσει ότι σταμάτησα επαγγελματικά. Στην Ελλάδα είμαι προπονητής στον Υδραϊκό και στην Κύπρο παίζω με τον  ΑΠΟΕΛ, όχι σε όλα τα παιχνίδια, διότι πρέπει να δώσουμε τόπο στα νιάτα. Ήρθα να βοηθήσω για συγκεκριμένους αγώνες.

- Τι κίνητρο μπορεί να βρει ένας αθλητής του επιπέδου σου ώστε να παίζει ερασιτεχνικά;

Θα σας πω μια ιστορία. Πέρσι έκανα ντεμπούτο με τον ΑΠΟΕΛ σε αγώνα με τη Μέσα Γειτονιά, είχα απίστευτο άγχος. Έκανα το λάθος να θέλω να κερδίσω το παιχνίδι μόνος μου. Χάσαμε. Πέρσι το πήρε δικαίως η Μέσα Γειτονιά και εμείς πήραμε το Κύπελλο. Ενάμιση χρόνο τώρα έγινα ένα με τα παιδιά. Και θέλω να πω πως παρότι τα παιδιά είναι ερασιτέχνες, εντούτοις, είναι συνεπέστατοι στην προπόνηση και στην οργάνωση και δουλεύουν 100% επαγγελματικά. Αποτελούν παράδειγμα προς μίμηση.

- Είσαι γεννημένος νικητής…

Επειδή έκανα πρωταθλητισμό, είναι στο αίμα μου να θέλω να κερδίζω. Και με την κόρη μου που είναι 3 χρόνων όταν παίζω, θέλω να κερδίζω. Στους αθλητές μου που είναι κάτω των 14, αλλά και στους συμπαίκτες μου στον ΑΠΟΕΛ, προσπαθώ να περάσω αυτή τη φιλοσοφία.

- Η ήττα μπορεί να σε κάνει καλύτερο;

Μόνο πνευματικά σε κάνει πιο δυνατό. Μαθαίνεις από τις άσχημες εμπειρίες.

- Υπήρχε τέτοια στην καριέρα σου;

Άσχημη πολύ στιγμή σε ομαδικό επίπεδο, ήταν το χαμένο χάλκινο το 2004. Μπροστά σε 15.000 κόσμο παίξαμε στο μικρό τελικό. Δεν είχαμε κάθε μέρα την ευκαιρία να το κάνουμε. Χάσαμε στα τελευταία δευτερόλεπτα από τους Ρώσους με 6-5. Έχασα και τρεις τελικούς Κυπέλλου Κυπελλούχων και τελικό Champions League, αλλά σαν τους Ολυμπιακούς Αγώνες δεν ήταν. Ήμασταν τότε μια χρυσή γενιά στο ελληνικό πόλο και έτυχε εκείνα τα χρόνια να έχουμε χρυσές γενιές και στο ποδόσφαιρο και στο μπάσκετ και στο πόλο γυναικών. Είναι καλό να θυμάσαι το παρελθόν, αλλά να μην συγκρίνεις το σήμερα με το τότε. Σήμερα ο ελληνικός αθλητισμός αντιμετωπίζει σοβαρά προβλήματα, που ευτυχώς δεν έχουν αγγίξει το πόλο.

 

 

- Το πόλο πως μπήκε στη ζωή σου;

Πολύ μικρός έπαιζα μπάσκετ. Στα 11 μου είχα σοβαρό πρόβλημα στα γόνατα διότι ήμουν και βαρύς, οπότε μπήκα στην πισίνα για θεραπεία. Δίπλα στο σπίτι μου ήταν η πισίνα. Έπεισε ένας προπονητής τους γονείς μου να μείνω το πόλο και ξέχασα το μπάσκετ. Στα 16 κατάλαβα ότι θα κάνω πρωταθλητισμό. Στην οικογένεια μου κάθε μέλος της οικογένειας έχει μια επαγγελματική καριέρα, σε άλλον τομέα. Εγώ μπήκα στη Νομική, αλλά δεν ασχολήθηκα. Είπα στους γονείς μου ότι θα διαβάζετε για μένα από τις εφημερίδες και θα με βλέπετε στην τηλεόραση. Κουράστηκα πάρα πολύ. Έκανα και σωστές επιλογές και λάθος, από τις οποίες έμαθα.

- Και πας στον Ολυμπιακό…

Στα 17 έπαιζα στην Α1, στον Ηλυσιακό. Βγήκα πρώτος σκόρερ. Ο νεαρότερος παίκτης που καταφέρνει κάτι τέτοιο. Έτσι πήγα στον Ολυμπιακό. Δεν ήμουν Ολυμπιακός, ήμουν Παναθηναϊκός, όχι οπαδός, φίλαθλος. Πήραμε το πρωτάθλημα, αυθόρμητα βγήκαν και συνθήματα και συναισθήματα. Έμεινα 15 χρόνια στην ομάδα και πλέον είμαι ένθερμος οπαδός του Ολυμπιακού σε όλα τα αθλήματα και ειδικά στο ποδόσφαιρο. Εδώ και έξι χρόνια έχω και εισιτήριο διαρκείας. Ο Ολυμπιακός είναι η οικογένεια μου.

- Στη Σερβία πως βρέθηκες;

Έφυγα με πολύ άσχημο τρόπο από τον Ολυμπιακό στα 36 μου, με μεγάλη πικρία. Αλλά αυτό δεν έχει να κάνει με το σύλλογο, αλλά με πρόσωπα. Πήγα στην Παρτίζαν, στη μεγαλύτερη ομάδα της Ευρώπης, όπου πήρα τέσσερις τίτλους σε μια χρονιά: πρωτάθλημα, κύπελλο, Αδριατική λίγκα και Champions League. Έμαθα τι σημαίνει πόλο στη Σερβία. Γνώρισα μια νοοτροπία που την κρατάω και τώρα. Είχα πρόταση να μείνω, όμως επειδή ανήκω στο Λιμενικό Σώμα δεν μπορούσα τότε να έχω άδεια άνευ απολαβών για πάνω από ένα χρόνο – τώρα μπορείς έως 4 χρόνια.

- Τι έχεις να πεις στους γονείς που στέλνουν τα παιδιά τους στο πόλο;

Είναι ένα πολύ όμορφο άθλημα, αλλά θέλει προσπάθεια για να το γνωρίσεις. Οι κανονισμοί αλλάζουν συνεχώς, ανά 2-3 χρόνια. Είναι άθλημα επαφής, μοιραία έχει και κτυπήματα, αλλά είναι μεμονωμένα. Είναι ευγενικό και ρομαντικό άθλημα, καμιά σχέση με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ. Και στην Ελλάδα, ακόμα και στον Ολυμπιακό, οι παίκτες είναι ερασιτέχνες, παρότι πληρώνονται τα παιδιά. Μέσα από το πόλο ένα παιδί δυναμώνει ψυχικά και σωματικά. Και να πω κάτι: παρότι η Κύπρος δεν έχει το μέγεθος της Ελλάδας πληθυσμιακά, εντούτοις, έχει ίδια παραγωγή ταλέντων με την Ελλάδα, σε πολλά αθλήματα. Για κάποιους λόγους όμως τα παιδιά δεν προχωρούν, ίσως λόγω των κανόνων της Πολιτείας, των σπουδών κτλ.

- Τι πρέπει  να αλλάξει;

Χρειάζεται στήριξη. Εγώ είμαι Υποπλοίαρχος στο Λιμενικό, αλλά έχω πολύ μεγάλη στήριξη από το Σώμα. Όποτε φεύγω, η μόνο πίεση που έχω είναι για να φέρω το χρυσό. Δεν μου αρέσει που ακούω εδώ στην Κύπρο παιδιά να φεύγουν στα 18 τους για Αγγλία. Πρέπει να αφοσιωθούν στον αθλητισμό και κατόπιν να κάνουν το στρατιωτικό, με διευκολύνσεις πάλι. Δεν γίνεται παιδιά 18-22 χρόνων να χάνονται.

- Ταλέντα στο πόλο έχει η Κύπρος;

Έχω δει πάρα πολλά ταλέντα. Τα παιδιά εδώ, ειδικά της Εθνικής, βγάζουν αγάπη για το άθλημα. Όταν το αγαπάς, θα πετύχεις. Αλλά ξέρω τώρα παιδιά 15-16 χρόνων, ταλέντα, που ξέρουν ότι θα φύγουν για σπουδές σε 2-3 χρόνια. Δεν μπορεί ένας σύλλογος να αφιερώνει χρόνο σε ένα παιδί που ξέρει ότι σε 2-3 χρόνια θα το χάσει. Είναι επίσης το θέμα του χώρου. Ο ΑΠΟΕΛ με τη δυναμική του θα μπορούσε να είχε ακόμα εκατό παιδιά, εάν υπήρχαν πισίνες. Πρόσφατα παιδιά του ΑΠΟΕΛ, από την ακαδημία, πήγαν στην Πάτρα, σε τουρνουά. Τρελαθήκανε εκεί με το επίπεδό τους… που να τους πω ότι σε ένα χρόνο θα σταματήσουν; Πρέπει να σκεφτούμε και λίγο το αθλητικό στοιχείο.

- Ποιο είναι το ταβάνι για έναν Κύπριο στο πόλο;

Πρέπει να κάνει επιτυχίες, να έχει καλό βιογραφικό. Μια επιλογή είναι τα κολλέγια στις ΗΠΑ, όλη η Εθνική Νέων της Ελλάδας είναι στις ΗΠΑ σε Κολλέγιο. Δεύτερο είναι η μεταγραφή σε Ελληνικό σωματείο και παράλληλα σπουδές στην Ελλάδα και απ’ εκεί μπορεί να πάει πιο πάνω, στην Ευρώπη. Εγώ ήδη έχω κάνει πρόταση μεταγραφής σε παιδιά από Κύπρο. Αγαπήστε και ελάτε στο πόλο. Και ελάτε στο τουρνουά που γίνεται τις μέρες αυτές στη Λευκωσία.

info: Η είσοδος στους αγώνες του Nicosia Water Polo Cup είναι ελεύθερη. Οι αγώνες γίνονται στο Ολυμπιακό Κολυμβητήριο Λευκωσίας.


  14  Jun  2019 ,   Latest Articles

Sponsors

Cookies make it easier for us to provide you with our services. With the usage of our services you permit us to use cookies.
Ok Decline